ผู้ทุ่มเทให้กับโทรทัศน์

เดวิด ซาร์นอฟฟ์ (DAVID SARNOFF) เด็กหนุ่มชาวรัสเซีย หนีความยากจนจากชนบท เข้ามาสมัครเป็นเด็กฝึกงานกับ มาร์โคนี ผู้ประดิษฐ์โทรเลขไร้สาย วันที่ 15 เมษายน 1912 ขณะที่ซาร์นอฟฟ์ทำงานอยู่ เขาได้รับสัญญาณโทรเลขไร้สาย ขอความช่วยเหลือจากเรือไททานิก ซึ่งกำลังจมอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิก

ซาร์นอฟฟ์กับบริษัท RCA ได้ทำงานร่วมกันในธุรกิจวิทยุ ซึ่งกำลังบูมอย่างมาก อีกฟากหนึ่งของทวีป ฟรานเวิดท์ กำลังหมกหมุ่นอยู่กับประดิษฐ์กรรมโทรทัศน์ โดยเริ่มจากการเป่าแก้ว ในขณะนั้นเขาไม่ได้เป็นนักประดิษฐ์คนเดียวที่สนใจกับโทรทัศน์ มีหลายคนที่ทำอยู่ หนึ่งในจำนวนนั้นคือ สวารีกิน (Zworykin)

ผู้กำเนิดโทรทัศน์อันแท้จริง

ขณะนั้นโทรทัศน์แยกออกเป็น 2 ระบบ คือ 1. ระบบกลไก 2. ระบบอิเล็กทรอนิกส์ 1920 ซาร์นอฟฟ์ได้เป็นผู้บริหารระดับสูงของ RCA ซาร์นอฟฟ์กับสวารีกินได้ร่วมมือกันพัฒนาระบบโทรทัศน์แบบอิเล็กทรอนิกส์

ฟรานเวิดท์ กับ สวารีกินไม่รู้จักกันเป็นการส่วนตัว โดยทำงานอยู่กันคนละที่กัน ฟรานเวิดท์มาที่ซานฟรานซิสโกโดยได้รับการสนับการเงินจากนายธนาคารคนหนึ่ง รอจนถึงปี 1925 ฟรานเวิดท์จัดการสาธิตครั้งใหญ่ โดยเชิญผู้มีชื่อเสียงมาดูในวันเปิดงาน แต่ปรากฎว่าเมื่อถึงเวลาจริง ระบบไม่ทำงาน ทำให้คนส่วนใหญ่ยิ่งไม่สนใจในโทรทัศน์ สื่อมวลชนเมินหน้า

ที่มา http://www.rmutphysics.com/charud/invention/invention2/TV/Television4.htm